فاطمه پورمحمدی مدیر موسسه خیریه انوار آفتاب در پی عروج ناباورانه همکارگرامی آقای عباس لطفیان معاونت و مددکار آسایشگاه انوار آفتاب دلنوشته ای صادر کرد.

در رثای سه نفر

عباس لطفیان فوت کرد. یعنی رفت که رفت. یعنی حیف شد؛ بزرگ بود و چشم‌و‌چراغ آسایشگاه.

او سه نفر بود در یک نفر.

یاور صمیمی سالمندان،

مرهم‌دل خانواده‌ معلولین،

پدر معنوی معلولین.

او آنجا که جایگاهش بود نشست:

تاج بالابلند، نیک سرشتی و انسانیت بر سرش و قطعا بهشت برین مقامش .

مرد شکست ناپذیر

مثل کوه سرسخت و استوار

مثل رود زلال وشفاف

وقت رفتنت نبود مردخدا ….

خاطرنشان می شود مرحوم عباس لطفیان از سال 1373 در آسایشگاه قم به عنوان مددکار اجتماعی و معاون مرکز مشغول فعالیت بود و در این چندین سال تمام وقت خود را برای بهبود وضعیت آسایشگاه و خدمت به این فرشتگان زمینی قرار داده بود.